Dorpskerk Nijbroek
Op deze plek stond al in de middeleeuwen een kapel, gewijd aan St. Remigius. De kapel hoorde bij de parochie Terwolde. In 1339 werd Nijbroek een zelfstandige parochie. De kapel werd tot parochiekerk verheven en gewijd aan St. Gregorius.
Vanaf deze tijd is de kerk verbouwd en uitgebreid tot de huidige kerk, hoewel grote delen nog uit de 14e-eeuw dateren. Zo zijn in het koor hele bijzondere, 14e-eeuwse schilderingen ontdekt. In de eerste helft van de 16e eeuw werd de toren verhoogd met een klokkentorenverdieping. Twee luidklokken werden hier geplaatst: één van Willem Wegewart in 1610 en één van Pieter en Hendrick van Trier in 1658. Beide klokken werden in 1943 door de Duitse bezetting omgesmolten tot kogels, maar gelukkig in 1960 vervangen door nieuwe klokken met dezelfde inscripties.
De preekstoel dateert uit de 17e eeuw en kwam hier na de Reformatie. In 1825 werden er nieuwe ramen geplaatst en in 1861 kreeg de kerk een orgel van H. Knipscheer II.